You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
The set of philosophical papers.
Jeszcze do niedawna sztukę sakralną XIX wieku uważano za wytwór niższej kategorii, pozbawiony większej wartości artystycznej i treściowej głębi. Książka stara się pokazać, że było wręcz przeciwnie, że mianowicie architekturze kościelnej w epoce historyzmu przypisywano znaczenia symboliczne niemniej poważne niż w czasach wcześniejszych. Po upadku witruwianizmu jako obowiązującej wykładni budownictwa, co nastąpiło w drugiej połowie XVIII stulecia, na nowo zdefiniowano podstawy architektury, wskazując na rolę charakteru i „mówiącej" formy. Na tej podstawie skonstruowano koncepcję znaczenia stylów historycznych, rozwijaną w kręgu wszystkich konfesji chrześc...
Zbiór artykułów dotyczących koncepcji relatywistycznych w nauce.
Zbiór artykułów poświęconych realizmowi filozoficznemu.
"Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku" to próba opowieści o powojennej sztuce polskiej poprzez - z jednej strony - znaczące pominięcia i powody takich wykluczeń, a z drugiej - poprzez stopniowe ujawnianie się kontrowersyjnych zmian dotyczących sztuki i ścieranie się różnic. Daremna nostalgia za tym, co nie zostało wypowiedziane ze względu na polityczny konsensus zderza się w książce z olśnieniem wolnością i jej pluralizmem. To właśnie artystyczne utarczki często najdobitniej uświadamiały sztywne granice społecznych akceptacji, tak jak wcześniej - w okresie PRL-u - dotkliwy brak dyskursu tożsamościowego (m.in. feministycznego, gejowskiego) czy kompensacyjny charakter oficjalnej sztuki nowoczesnej wskazywał bezapelacyjnie i ostatecznie na dzieła, które mogą być uznane za sztukę. Konsensus odwilży 1955 roku i agon przełomu po 1989 roku ramują dwie narracje o sztuce polskiej: tego, co miało być niewidoczne i tego, co skandaliczne, wątpliwe i ambiwalentne.
Zbiór artykułów dotyczących estetyki.
Książka Sylwii Nowak-Bajcar, będąca opisem literackiego postmodernizmu w Serbii, stanowi pierwszą na gruncie polskich i serbskich badań slawistycznych, nad wyraz udaną próbę diagnozy procesów i zmian zachodzących w obrębie literatury serbskiej lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. (…) Opracowanie, przejrzyście systematyzując problematykę modernizmu i postmodernizmu, może zainteresować zarówno znawcę najnowszej literatury serbskiej, jak też odbiorcę mniej zorientowanego w sytuacji współczesnej kultury i literatury Serbów. dr hab. Dorota Gil, prof. UJ Problematyka książki osadzona została zarówno w kontekście europejskiej postmoderny, jak i w kontekście specyficznie serbskim, z uwzględnieniem indywidualnych cech prezentowanych twórców. Z zasługującą na szacunek wrażliwością autorce udało się ich zaprezentować jako przedstawicieli grupy (do pewnego stopnia) spójnej pod względem koncepcyjnym, jak również przedstawić ich jako indywidualności. prof. dr hab. Robert Hodel