You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
Książka ma charakter interdyscyplinarny i przedstawia spór „wokół piękna” w sztuce ubiegłego wieku. Jest syntezą różnorodnych zjawisk artystycznych i postaw estetycznych kompozytorów, syntezą uwzględniającą kontekst ideowy i społeczny tworzonej w XX wieku muzyki. Zaproponowana konstrukcja historiograficzna opiera się na założeniu, że ową różnorodność zjawisk artystycznych i postaw estetycznych można interpretować w relacji do idei piękna, w XX wieku „skazanej na wygnanie” i zdominowanej przez rozmaite ideologie. Za początek owej historycznej konstrukcji autorka przyjmuje narastający u schyłku XIX wieku kult Wagnera i szeroką akceptację jego wizji sztuki. Przedstawia m.in. spory na temat modelu kultury muzycznej w latach międzywojennych, inspirowane przez koncepcję muzyki narodowej, współczesnej i postępowej. Uwzględnia także zagadnienia związane z życiem muzycznym naznaczonym w okresie powojennym cieniem „żelaznej kurtyny”, dzielącym świat sztuki na „zniewolony” oraz „wyzwolony”.
Książka „Idąc - wytyczasz drogę” przedstawia życie „zwyczajnego” bohatera na tle uwarunkowań społeczno-gospodarczych i politycznych okresu międzywojennego. Nie jest to tylko opowieść o losach jednostki, bowiem umiejętność obserwacji, barwność opisu przy znacznej wrażliwości na sytuację osób, z którymi Autor się styka, przybliżają czytelnikowi w plastyczny sposób położenie określonych grup społecznych, zwłaszcza na Pomorzu i Kresach Wschodnich. Historia własnej młodości skorelowana z historią kraju dzieje się najpierw na Pomorzu (okolice Torunia i Toruń}, a pod koniec w Poznaniu (okres studiów). Determinuje ją zatem kontekst znacznie wyższego pozi...
W XX-wiecznej sztuce przypadek niejednokrotnie stawał się zarówno zasadą tworzenia, jak i ważnym tematem – podlegał artystycznemu namysłowi. Oba te wątki – w myśl podtytułu – w książce się przenikają, a u jej podstaw leży szeroko pojęta interdyscyplinarność, w ramach której łączą się trzy perspektywy badawcze: filozoficzna, literaturoznawcza i filmoznawcza. W kręgu zainteresowań autora sytuują się wybrane wątki filozoficzne (od Leibniza po Marquarda), twórczość literacka (Auster, Barańczak, Breton, Camus, Fink, Gombrowicz, Kundera, Lem, Mallarmé, Podsiadło, Szymborska) oraz filmowa (Antonioni, Kieślowski, Ramis, Tykwer, Zanussi). Przypadek, uznawany za jedną z podstawowych kategorii ontologii i epistemologii, od dawna domagał się także literaturoznawczego i filmoznawczego opracowania. Biorąc pod uwagę rozwój chociażby sztuki filmowej ostatniej dekady (w zakresie rozwiązań formalnych oraz zainteresowań samym tematem przypadku) – przy okazji drugiego wydania książki można się jeszcze mocniej pod tym wyjściowym dążeniem podpisać.
Kiedy czuję się Francuzem? Dlaczego jestem Algierką? Czy zależy to od dzielnicy, w której mieszkam, i zawodu, który wykonuję? Jakie znaczenie ma przeszłość francusko-algierska i percepcja islamu we Francji? Jakie są codzienne relacje między francuskością a algierskością? Na te i podobne pytania poszukują odpowiedzi Francuzi, których rodzice wychowali się w Algierii i imigrowali do Francji w okresie powojennego boomu gospodarczego. Mówią biegle w języku Molieram, są doskonale osadzeni we francuskiej codzienności i funkcjonują w różnych warstwach społeczeństwa francuskiego. Dzięki rodzicom poznali elementy kultury algierskiej, arabskiej lub berberyjskiej, założe...
None
Tematem książki jest oświecenie polskie w kontekście zjawisk i tendencji charakterystycznych dla Europy (a w szczególności Francji) XVIII wieku. Autorka analizuje piśmiennictwo polskie tego kresu; poruszając się w kręgu zagadnień, takich jak: uniwersalizm i rodzimość, pojmowanie utopii, stosunek do antyku – ukazuje swoistość postaw, poglądów i form wypowiedzi, uwarunkowania tradycjami naszej kultury oraz jej sytuacją w czasach reform politycznych i przemian świadomościowych.
Tematem książki jest myśl polityczna Kajetana Koźmiana w okresie, kiedy był czynnym politykiem, a więc do 1830 roku. Zagadnieniem dominującym w omawianych tekstach poety jest kształt przyszłej wspólnoty politycznej wyłaniającej się po katastrofie rozbiorów. Kolejne koncepcje tej wspólnoty bardzo się różniły - Koźmian przeszedł ewolucję od ziemiańskiego konserwatyzmu do przekonania, że nowy naród będzie tworzył się na bazie chłopskiej kultury z jej prostymi cnotami.