You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
‘Liefde en watermeloen’ van Isabelle Paz Soldan is een grappige, luchtige feelgood over de liefde, kunst en Mexico. Viva la vida! Wie is toch de raadselachtige kunstenaar Sandia? Wanneer Laura in het restaurant van een museum voor moderne kunst gaat werken, raakt ze gefascineerd door zijn donkere kunstwerken. Sinds Sandia exposeert, loopt het storm in het museum. Stiekem is Laura zelf ook dol op schilderen, en in het restaurant ontmoet ze de interessante kunstcriticus Luuk. Uit gêne houdt ze haar hobby liever geheim voor hem. Als Laura zich door haar vrienden laat overtuigen om haar oma in Mexico op te zoeken, komt ze in contact met het werk van Frida Kahlo. ‘Viva la vida’ staat er op een van haar schilderijen. Kan Laura dat advies opvolgen en eindelijk uit haar schulp kruipen?
‘Laat me niet vallen’ van Isabelle Paz Soldan is een heerlijk zomerse feelgood in het prachtige Milaan. In het studentenhuis van Femke in Milaan zijn twee zaken verboden: mannen en honden. Toch treft ze beide in het huis aan. Femke houdt zich graag aan de regels, maar tegen het straathondje Pasta kan ze geen nee zeggen. De knappe kerel die stiekem door het huis sluipt is een heel ander verhaal, die zet ze zonder pardon het huis uit. Ze vertrouwt hem voor geen meter. Als ze hem later op haar werk opnieuw tegen het lijf loopt, komt haar innerlijke karateka boven borrelen. Ze laat hem keihard vallen – maar dat had ze beter niet kunnen doen...
'NDiaye is a hypnotic storyteller with an unflinching understanding of the rock-bottom reality of most people's life.' New York Times ' One of France's most exciting prose stylists.' The Guardian. Obsessed by her encounters with the mysterious green women, and haunted by the Garonne River, a nameless narrator seeks them out in La Roele, Paris, Marseille, and Ouagadougou. Each encounter reveals different aspects of the women; real or imagined, dead or alive, seductive or suicidal, driving the narrator deeper into her obsession, in this unsettling exploration of identity, memory and paranoia. Self Portrait in Green is the multi-prize winning, Marie NDiaye's brilliant subversion of the memoir. Written in diary entries, with lyrical prose and dreamlike imagery, we start with and return to the river, which mirrors the narrative by posing more questions than it answers.
None
Includes entries for maps and atlases.
None