You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
Presents postwar developments in preserving the Auschwitz-Birkenau ex-concentration and extermination camp in Poland. States that from 1991 working meetings were organized with representatives of municipal and conservation authorities in order to obtain a consensus on the aim and range of necessary works in the zone. Presents the results of the terrain studies, as well as the general guidelines for conservation and protection of the preserved structures of the former Auschwitz-Birkenau complex, among them protection of the historical landscape and a ban on demolition or reconstruction of former camp buildings. Underlines the necessity to take into consideration both Polish and Jewish memories of the site.
W czasie II wojny światowej funkcjonowało na ziemiach polskich kilka obozów zagłady, których jedynym celem było wymordowanie ludności żydowskiej. Do dziś pokutuje przekonanie, że Żydzi się nie bronili, „szli jak barany na rzeź”. Tymczasem żydowski opór to mało znana karta tej wojny. We wszystkich tych obozach istniała konspiracja, która doprowadziła do zbrojnych wystąpień i buntów. Dzięki heroicznej postawie więźniów, walczących z minimalną ilością broni, często na noże i gołe pięści, dwa z nich uwieńczone zostały spektakularnym sukcesem. Również za sprawą kobiet – żydowskich bohaterek. Dzięki wnikliwym badaniom Michał Wójcik, autor nagradzan...
Seksualność w trakcie zbrojnego konfliktu najczęściej sprowadza się do przemocy: masowych gwałtów, zniewolenia, naznaczania. Doświadczenie seksualnej pracy przymusowej w nazistowskim burdelu nadal pozostaje w sferze tabu. Przemilczany pozostaje sam fakt istnienia systemu kontrolowanego nierządu, przemilczane są jego ofiary. Przemilczany jest też okres powojenny – czas, w którym wojenny los kobiet równał się z grzechem kolaboracji, kobiet, którym publicznie golono głowy za intymne relacje z wrogiem. Historia seksualnych pracownic przymusowych w okresie wojny nigdy nie będzie klasyczną narracją. Prawdopodobnie nigdy nie stanie się też częścią polskiej pamięci zbioro...
Polacy, którzy przeżyli Auschwitz Ostatni moment, by posłuchać ocalonych JÓZEF PACZYŃSKI, rocznik 1920. Więzień numer 121 – z pierwszego transportu, fryzjer komendanta Rudolfa Hössa. Na pytanie, czemu nie poderżnął mu gardła, będzie musiał odpowiadać przez całe życie. MARCELI GODLEWSKI, 1921, AK-owiec, egzekutor Kedywu. Po wielu miesiącach przesłuchań trafia do obozu, skąd ucieka przy pierwszej okazji. LIDIA MAKSYMOWICZ, najmłodsza. Uwięziona jako trzyletnia dziewczynka. Wystraszone dziecko ukrywające się pod pryczą przed wzrokiem doktora Mengele. KAROL TENDERA, więzień numer 100 430. Zakażony tyfusem w ramach eksperymentu medycznego. Nigdy nie pogodzi się z ...
During World War II Poland lost more than six million people, including about three million Polish Jews who perished in the ghettos and extermination camps built by Nazi Germany in occupied Polish territories. This book is the first to address the representation of the Holocaust in Polish film and does so through a detailed treatment of several films, which the author frames in relation to the political, ideological, and cultural contexts of the times in which they were created. Following the chronological development of Polish Holocaust films, the book begins with two early classics: Wanda Jakubowska's The Last Stage (1948) and Aleksander Ford's Border Street (1949), and next explores the P...
Born into privilege in Hungary, Hermann Gruenwald's idyllic childhood came to an end in 1944 when he and his family were sent to Auschwitz. During his incarceration, Gruenwald's instinct for survival helped him live through three concentration camps. In After Auschwitz he recounts his story not only as a witness to history but as a human actor determined to make his way in whatever situation he finds himself.
None
Historia człowieka, który fotografował piekło. „Nazywam się Wilhelm Brasse. Jestem fotografem. Od września 1940 roku byłem więźniem w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Wykonałem ponad 50 tysięcy zdjęć do obozowych kartotek oraz dokumentację eksperymentów doktora Mengelego” – tak swoją opowieść zaczyna człowiek, którego zdjęcia stały się dowodem zbrodni przeciw ludzkości. Wilhelm Brasse, dwudziestotrzyletni mężczyzna z Żywca, trafił do Auschwitz. Spędził tam ponad cztery lata i na zlecenie nazistów prowadził dokumentację fotograficzną. Po wojnie jego zdjęcia obiegły cały świat, dając świadectwo tragedii ponad miliona osób. Brasse po tym, co widział w Auschwitz, nigdy nie wrócił do zawodu. Mroczne wspomnienia z obozu nie pozwoliły mu wykonywać zwykłych fotografii. Byłem fotografem w Auschwitz to pierwszoosobowa relacja z obozowego piekła. „Jestem pod dużym wrażeniem tej książki. Nie jest to praca naukowa ani też sensu stricte pamiętnik, ale wnosi bardzo dużo do wiedzy dzisiejszych zwyczajnych ludzi nie tylko o obozie, lecz i o systemie, który takie obozy stworzył.” Władysław Bartoszewski