You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
Wspominając swojego mistrza, Jerzy Serczyk zwrócił uwagę, że w jego twórczości historiograficznej wyraźnie widać wręcz zafascynowanie polityką, którą zainteresował się już w latach młodzieńczych. Zainspirowani tą refleksją wychodzimy z propozycją studiowania tomu w antropologicznie zredefiniowanej perspektywie „dzieła i życia”. Historia jawi się w niej jako coś więcej niż naukowy punkt obserwacji, „sposób życia” czy „bycia w świecie”. Według antropologów historycy zamieszkują świat, który sobie wyobrażają, w taki sam sposób jak badane przez nich społeczności tradycyjne. W związku z tym poznanie obrazów przeszłości nie jest zadaniem czysto technicznym i polega na przyjęciu kulturowej struktury obejmującej ogromną część ich życia. Oczywiście nie mamy nic przeciwko klasycznemu rozumieniu perspektywy „dzieła i życia”. Uważamy, że wybór takiego trybu czytania również może przynieść wiele korzyści. Prezentowany tom bowiem nie tylko podsumowuje dotychczasowy stan badań, ale także proponuje nowe ustalenia i interpretacje dotyczące biografii i prac naukowych Ludwika Kolankowskiego.
None
None
Moje wspomnienia Stanisława Wojciechowskiego to polityczna autobiografia prezydenta odrodzonej Rzeczypospolitej. Książka, opracowana przez Jerzego Łazora, ukazuje się po raz pierwszy w pełnym kształcie, łącznie z pozostawioną w rękopisie drugą częścią, publikowaną na podstawie rękopisu przechowywanego w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
Monografia została oparta na wielu wcześniej niepublikowanych źródłach archiwalnych oraz bogatej literaturze przedmiotu. Ukazuje ona losy mieszkańców Wileńszczyzny w okresie powojennych przemieszczeń ludnościowych oraz przybliża osiedlenie się różnych grup zawodowych i środowisk ekspatriantów w Toruniu. Autor w ciekawy sposób przybliżył czytelnikom proces przydzielania mieszkań i nieruchomości poniemieckich ekspatriantom, a także odtworzył relacje osadników z torunianami. Ponadto zwrócił uwagę na trudności bytowe ekspatriantów związane z pobytem Armii Czerwonej i komunizacją kraju. Monografia została zaopatrzona w liczne aneksy, które stanowią jej integralną część.
W pogoni za majątkiem, pozycją, koroną i... szczęściem! Pogoń – nazwa herbu Czartoryskich, w trafny sposób oddaje historię tego prężnie działającego i wpływowego rodu. Autor książki – Witold Banach - podkreśla, że rodzina ta bardzo przemyślanie i konsekwentnie dążyła do zdobycia magnackiego prestiżu, przeprowadzenia reform państwa, a nawet zdobycia tronu. „Czartoryscy, czyli wieczna pogoń” to pozycja, która w zaskakującym stylu ukazuje etapy ich drogi na polityczny szczyt, z uwzględnieniem wielu ważnych i przełomowych momentów, zarówno dla poszczególnych członków książęcej familii, jak i całej Rzeczpospolitej. Losy rodziny i kraju splatają się, tworząc wartką opowieść, pełną sukcesów i zwycięstw, ale także intryg i starć. Na zakończenie nie zabraknie historii o skomplikowanych losach kolekcji Czartoryskich oraz o muzealnej transakcji stulecia i związanych z nią kontrowersjach. Witold Banach – pisarz i publicysta, dyrektor Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego, autor wielu książek dotyczących historii tego miasta oraz „Radziwiłłów”.
Książka jest autorskim wyborem artykułów prasowych i zapisów audycji radiowych dotyczących organizacji, powstawania i funkcjonowania Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w latach 1945-1946. Spośród ponad 800 tekstów, jakie ukazały się w prasie pomorskiej opublikowano blisko 300 dokumentów, uzupełniając je o przypisy, komentarze i bezcenny, szczegółowy indeks osobowy. Oprócz dłuższych tekstów, w zbiorze znaleźć można także kilkuzdaniowe notatki czy wręcz ogłoszenia. Informacje o tym, że intendentura zakupi "większą ilość krzeseł" czy, że Uniwersytet poszukuje płyty z nagraniem "Gaudeamus" mówią wiele o atmosferze związanej z organizacją UMK. Wybór ...
Kolejny tom studiów Profesora Janusza Małłka publikowany w serii „Opera Selecta”, przygotowanej przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, jest z jednej strony kontynuacją prac nad polskim parlamentaryzmem, myślą polityczną, stosunkami religijnymi w epoce nowożytnej, z drugiej – próbą spojrzenia na zjawisko kształtowania się szkół historycznych oraz relacji mistrz–uczeń, tworzącej oblicze humanistyki w ostatnich stuleciach.