Welcome to our book review site go-pdf.online!
You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
Indonesia
None
Eigen meester, niemands knecht
De geboren Fries en gereformeerde boerenzoon Pieter Sjoerds Gerbrandy (1885-1961) was minister-president in de moeilijkste periode van de Nederlandse geschiedenis, van 1940 tot 1945. Als hoofd van het kabinet in ballingschap in Londen weigerde hij zich neer te leggen bij de gedachte dat Nederland verslagen zou zijn. In talloze toespraken voor Radio Oranje spoorde hij zijn landgenoten in bezet gebied aan moed te houden. Hij regeerde zonder parlement, maar mét koningin Wilhelmina, die door haar vernieuwingsdrift in conflict kwam met de koppige Gerbrandy. Het was niet gemakkelijk om met hem samen te werken: hij was een weinig tactvolle, tegendraadse figuur. Niettemin genoot hij grote populariteit; hij werd beschouwd als het icoon van de Tweede Wereldoorlog, zoals Churchill in Engeland. Zijn borstbeeld siert daarom tezamen met dat van Wilhelmina de ingang van het Tweede Kamergebouw als blijvende herinnering aan de oorlogsjaren.
Pieter Sjoerds Gerbrandy
Artikelen over leven en werk van de Nederlandse staatsman (1885-1961).
Landgenoten!
None
The Hunger Winter
Germany invaded the Netherlands in the spring of 1940. Life in occupied Holland was hideous enough, but for the Dutch the worst was yet to come. After the Western Allies lost the Battle of Arnhem in September 1944, the Dutch provinces north of the Rhine and Waal Rivers were in the hands of the Germans, and to the south fighting raged for months. In the winter of 1944?45, just as other parts of Europeøwere being liberated, the Dutch seemed forsaken by the Allies, who bypassed Holland on their drive to Berlin. That last winter of the war, with its severe food and fuel shortages, was a terrible one for the Dutch people, who also suffered from episodes of Nazi terrorism. In some provinces there was nothing to eat but tulip bulbs and sugar beets, and eighteen thousand Dutch civilians actually starved to death. Henri van der Zee, who was ten years old that winter, remembers what happened to his people.
