Welcome to our book review site go-pdf.online!
You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
The Political Potential of Upper Silesian Ethnoregionalist Movement
In The Political Potential of Upper Silesian Ethnoregionalist Movement: A Study in Ethnic Identity and Political Behaviours of Upper Silesians Anna Muś offers a study on the phenomenon of ethnoregionalism in one of the regions in Poland. Since 1945, ethnopolitics in Poland have been based on the so-called assumption of the ethnic homogeneity of the Polish nation. Even the transformation of the political system to a fully democratic one in 1989 did not truly change it. However, over the last three decades, we can observe growing discontent in Upper Silesia and the politicisation of Silesian ethnicity. This is happening in a region with its own history of autonomy and culturally diversified society, where an ethnoregionalist political movement appeared already in 1989.
Regional Policy in China
Currently, much is said about the directions of development of modern China. However, we still do not know what will determine the expected superpower position of the Middle Kingdom. The book is an attempt to answer questions about China's main development challenges from a regional perspective. China aspires to become the country with the largest economy and development potential. This intention may turn out to be in vain if such significant disparities and development imbalances in the regional system are still present in China. The key to understanding the transformation of contemporary China is to recognize the internal determinants of the functioning of both the state and the economy from a regional perspective. A better understanding of the ways of managing regional development disparities may contribute to a more accurate assessment of the dynamics and directions of China's socio-economic development.
Wyzwania polityki rozwoju regionalnego w Chinach
Chiny inspirują do miana państwa o największej gospodarce i potencjale rozwojowym, co wymaga wykształcenia i ciągłego podtrzymywania zdolności modernizacyjnych w wymiarze gospodarczym, społecznym, politycznym czy technologicznym. Zamiar ten może okazać się próżny, jeżeli nadal w Chinach obecne będą tak znaczące dysproporcje rozwojowe jak dotychczas, także w układzie regionalnym. Polityka rozwoju regionalnego stanowi specyficzny przykład koegzystencji interwencji publicznej i wykorzystania mechanizmów rynkowych. Powyższemu towarzyszą polityczna centralizacja i gospodarcza decentralizacja. We wdrażaniu polityki rozwoju regionalnego Chiny podążają drogą inwestycji, które w założeniu mają budować konkurencyjność słabiej rozwiniętych regionów. Strategia ta przyczyniła się do niebywałej rozbudowy infrastruktury, wciąż jednak bez przełożenia na sukces w zakresie spójności. Dysproporcje nadal stanowią wyzwanie nie tyle dla autorytarnego systemu sprawowania władzy, ile dla rozwoju społeczno-gospodarczego kraju jako całości.
