You may have to Search all our reviewed books and magazines, click the sign up button below to create a free account.
The articles in Muqarnas 27 address topics such as spolia in medieval Islamic architecture, Islamic coinage in the seventh century, the architecture of the Alhambra from an environmental perspective, and Ottoman–Mamluk gift exchange in the fifteenth century. The volume also features a new section, entitled “Notes and Sources”, with pieces highlighting primary sources such as Akbar’s Kathāsaritsāgara. Muqarnas: An Annual on the Visual Cultures of the Islamic World is sponsored by the Aga Khan Program for Islamic Architecture at Harvard University and the Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts.
Following the tradition and style of the acclaimed Index Islamicus, the editors have created this new Bibliography of Art and Architecture in the Islamic World. The editors have surveyed and annotated a wide range of books and articles from collected volumes and journals published in all European languages (except Turkish) between 1906 and 2011. This comprehensive bibliography is an indispensable tool for everyone involved in the study of material culture in Muslim societies.
Tarihi nakleden araçlar içerisinde en fazla insan ruhuna nüfuz eden hangi sahadır diye sorulsa sanırım ilk akla gelen edebiyat olacaktır. Edebiyatın da en yoğun ve öz şekilde kendini bulduğu tür şiir olduğu için insan ruhuna en etkili şekilde nüfuz eden aracın şiir olduğu söylenebilir. En yoğun ve en öz biçimde ortaya konan şiir, bir milletin sahip olduğu her şeyi, kendisine mahsus bir dil ve üslup ile içermektedir. Yani şiiri ortaya çıkaran topluma ait kültürel kodlar, estetik bir kimlikle şiirde yerini almaktadır. Şiir Aynasında Tarih adlı bu çalışmamız, 16. yüzyıl Osmanlısında şiire konu olan şahısları, olayları ve olguları, şiirin pe...
This is the first systematic scholarly study of the Ottoman experience of plague during the Black Death pandemic and the centuries that followed. Using a wealth of archival and narrative sources, including medical treatises, hagiographies, and travelers' accounts, as well as recent scientific research, Nükhet Varlik demonstrates how plague interacted with the environmental, social, and political structures of the Ottoman Empire from the late medieval through the early modern era. The book argues that the empire's growth transformed the epidemiological patterns of plague by bringing diverse ecological zones into interaction and by intensifying the mobilities of exchange among both human and non-human agents. Varlik maintains that persistent plagues elicited new forms of cultural imagination and expression, as well as a new body of knowledge about the disease. In turn, this new consciousness sharpened the Ottoman administrative response to the plague, while contributing to the makings of an early modern state.
Tarih ve Diplomasi: Tarih ve Uluslararası İlişkiler Çalışmaları
Osmanlı İmparatorluk İdeolojisi, 1451-1603 yılları arasındaki eserlerden hareketle dönemin ayırt edici özelliklerini tespit etmeyi hedefleyerek edebiyat eserlerinin sosyal bilimler alanındaki çalışmalarda dikkate alınmasının önemine işaret ediyor. Klasik çağ, gerek telif gerek tercüme eserler açısından oldukça zengin bir dönemi temsil eder. Bu eserlerin incelenmesi dönemin hâkim normlarını, zihniyet kalıplarını ve siyasetini anlamak açısından oldukça önemlidir. Bu anlama sürecinde, eser sahiplerinin “asıl” niyetleri, padişaha, saray çevresine ve bürokratlara yakınlıkları, din, mezhep ve tarikat mensubiyetleri gibi belirleyici etkiye sahip öz...
Bingöl dağlarının Erzurum’a bakan yamaçlarından çıkan çok sayıda kaynak sularının birleşmesi ile oluşan Aras nehri; Türkiye’de Erzurum, Kars ve Iğdır’dan geçerek Türkiye-İran ve Azerbaycan sınırının birleştiği noktadan sonra İran-Azerbaycan sınırını meydana getirmekte, Azerbaycan’ın Saatlı ve Sabirabad illerindeki Sukavuşan denilen bölgede Kura nehri ile birleşerek Hazar Denizi’ne kadar ulaşmaktadır. Dolayısıyla Aras Havzası çok geniş bir havza olup Türkiye’de; Erzurum, Ardahan, Kars, Ağrı, Iğdır; İran’da Urmiye, Tebriz, Erdebil, Gilan, Mazenderan, Gülistan, Gürgan, Parsabad, Lahican ve Sari; Azerbaycanda ise Nahçıvan, Horadi...